White Sands en Very Large Array

Vanmorgen om 6 uur moest de wekker af gaan. Die ging dus niet, maar gelukkig waren we allang wakker, dus stonden we meteen klaar! Voor de oplettende lezers: ja, we zijn een uur later opgestaan, want gelukkig hebben we gisteren nog even op de site van White Sands NM gekeken en lazen we dat het park pas om 7 uur open ging. Dan heeft het dus geen zin om om 5 uur op te staan.

Rond half 7 vertrokken we richting het park. Eerst nog even tanken om vervolgens door te stomen. Aangekomen bij het park, waren de parkrangers nog bezig om te openen, maar voor ons gingen ze 5 minuten eerder open. We waren dus de allereerste bezoekers van vandaag. En nee, dat gebeurt niet zo vaak.

Snel zijn we doorgereden richting de zandduinen en Oh My God wat is dat mooi! Echt spierwit. Nog veel beter te zien dan gisteravond en omdat het net zout lijkt, heeft Monique even geproefd. Het is dus echt zand wat ze zat te eten, maar dat geeft niets. Heeft ze vroeger ook gedaan en zand schuurt de maag! We genoten van alle vergezichten, schaduwen op de duinen en de stilte. Want de stilte was enorm. Tot er een andere auto rond reed, toen was het gedaan met de stilte.
Het park is niet zo heel groot, dus na een uurtje hadden we het wel weer gezien en besloten we terug te rijden naar het hotel voor een ontbijtje. Hierna snel de spullen ingepakt en uitgecheckt om vervolgens richting Albuquerque of Sante Fe te rijden. We besloten om de toeristische route te nemen, omdat rijden via de Interstates erg saai is. En via de toeristische route kwamen we dichtbij Very Large Array (VLA). Hier wilden we ook wel een kijkje nemen.







Via een nog saaiere toeristische route (tis echt erg, maar waar), kwamen we in de buurt van de VLA. De VLA is niet zo heel erg bekend, maar hier staan 27 gigantische schotels opgesteld om alles uit de ruimte op te vangen. De schotels zijn 25 meter in doorsnee en vanaf de grond recht naar boven gemeten zijn ze 29 meter hoog. Om te kunnen zien hoe groot ze zijn, heb ik me opgeofferd om ervoor te gaan staan, of eronder, zodat je goed het verschil kunt zien. De informatie die via de schotels binnen komt, wordt natuurlijk geanaliseerd door alle natuurkundigen die daar werkzaam zijn. Ik geloof dat er 8 nobelprijswinnaars zijn, die hun onderzoeken verricht hebben bij de VLA, maar veel bekender is het van de film Contact met Jodie Foster die hier is opgenomen.





Na de VLA zijn we op weg gegaan naar Sante Fe via de Interstate. Gaat toch wat sneller, ondanks dat het ook saai is. Wat dat betreft ben ik blij dat we morgen in de loop van de dag weer de staatsgrens over gaan met Utah. Daar is het in ieder geval mooi. Des te dichter we bij Sante Fe kwamen, hoe slechter het weer werd. Met regen reden we de stad binnen en zo te zien rijden we morgen ook weer met regen weg.

We hadden wel zin om een lekkere steak te gaan eten, dus heb ik via de navigatie maar eens gekeken of ze hier Outback kennen en ja, die kennen ze! Dus gingen we al snel op weg naar de Outback, opnieuw in de stromende regen. Maar die lekkere steak maakte alles goed. Heerlijk gegeten hebben we.

De foto's van vandaag zijn te vinden op: http://picasaweb.google.nl/MoniquedeHeus/WhiteSandsNationalMonumentVLA?authkey=Gv1sRgCPKnzMnm3MH_oAE&feat=directlink