donderdag 17 september 2009

Afscheid van Moab

De hele nacht hoorden we de regen al op het dak van de cabin kletteren. Dat beloofde niet veel goeds en dat klopte ook. Toen we opstonden was het net even droog, maar nog voordat we de spullen in de auto hadden geladen, regende het weer. We hebben maar snel uitgecheckt en zijn vertrokken uit Moab, op zoek naar beter weer.

Door de regen konden we natuurlijk ook de zonsopgang in Arches wel vergeten, want het enige dat daarboven hing waren zware, donkere wolken. Ach, zeggen we dan tegen elkaar, volgende keer beter!
We rijden nog niet zolang als we het in de verte zien opklaren.


Het doel van vandaag is in ieder geval Torrey. Maar voordat we daar aan komen, slaan we af naar Goblin Valley State Park. Hier zijn we 2 jaar geleden ook geweest, maar toen hebben we een ander parkje gemist 'Little Wild Horse Canyon'. De afslag hier naartoe ligt vlak voor de entree van Goblin Valley. We slaan af en rijden een dirtroad op. Dat is niet zo erg, tenslotte heeft onze auto 4-wiel aandrijving, maar door de regen die in de afgelopen dagen is gevallen, lijkt de rode aarde wel klei. De banden spugen heel wat modder de lucht in en we glijden lekker door de bochten. Na ongeveer 1 mile, of misschien iets langer, komen we bij een rivierbedding en tja, da's nou jammer. Hier kunnen we met deze auto zeker niet doorheen. Met een highclearance misschien wel, maar ook daarmee bestaat de kans dat je vast komt te zitten, omdat de grond te zacht is. We besluiten het lot niet te tarten en terug te rijden. We glijden nu nog erger over de weg en ik rij heel rustig verder. Ondanks dat zitten de modderspatten op de voorruit!

Als we bijna bij het eind van de dirtroad zijn, komt een bestelbusje ons tegemoet rijden. De bestuurder gebaart ons te stoppen en vraagt of wij helemaal zijn doorgereden naar de canyon. "Nooooo!", zeggen wij in koor. Wij zijn netjes gestopt bij de rivierbedding. Het is te slippery en te zacht. Hij besluit toch een stuk door te rijden en ik vraag me af of hij het wel heeft aangedurft.


Omdat Little Wild Horse Canyon niet gaat lukken, gaan we als toetje toch nog even naar Goblin Valley State Park. De entree is $6 per auto en net als ik het geld in een enveloppe sta te doen, komt een slaperige (ja, alweer) ranger aanwandelen. Hij neemt alsnog het geld aan en wij krijgen een kaart mee van de omgeving.

De goblins zijn rare vormen. Het is soms net alsof je in smurfenland loopt. De goblins zijn gevormd toen het gebied nog een binnenzee was. We lopen hier een tijdje rond, eten wat en gaan daarna snel weer verder.


Na een paar uur rijden komen we aan bij Capitol Reef National Park. Dit park zat niet in de planning, maar ja, het ligt op de weg naar en op slechts mile van Torrey. Monique gaat naar het visitor center en terwijl ik buiten in het zonnetje zit te wachten, komt een dame aan fietsen. Zij reist met een organisatie die fietstochten organiseert van park naar park. We maken een praatje en zij vertelt ons dat ze hierna nog 9 mile heuvel op moet fietsen naar Torrey en ja, ze is best al moe na de trip van vandaag! De grap van deze groepen is, dat we regelmatig dezelfde mensen tegenkomen. Want zij gaan naar dezelfde parken als wij. Even later besluiten we om door te rijden naar Torrey om te zien of we het raadzaam is om nog naar Peekaboo en Spooky Slotcanyons in Grand Staircase Escalante National Monument te gaan met dit regenachtige weer.


Als we in Torrey komen, zien we dat er nog steeds niets veranderd is. We gaan eerst een bakkie koffie halen en besluiten ter plekke om alvast een hotelovernachting te boeken.



Hierna stappen we in de auto en lezen de informatie over de slotcanyons. Helaas, voor een gedeelte van de weg heb je een auto met highclearance nodig en de weg wordt alleen maar slechter bij regen... We besluiten om de slotcanyons te laten schieten voor dit jaar. Ondertussen kan ik mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik akkoord ben gegaan met deze auto. Maar gelukkig kan ik al snel stoppen met mezelf voor mijn hoofd slaan, want we rijden nog maar koud op de Scenic Byway 12 of de donkere wolken pakken samen en de regen begint naar beneden te storten. De temperatuur daalt naar een indrukwekkende 42 graden Fahrenheit en dat is koud, volgens Monique! We rijden een paar mile en besluiten dan terug te gaan naar het hotel, om daar een beetje te relaxen.


Maar wonder boven wonder klaart het weer op en wordt het zowaar lekker zonnig weer. De temperatuur blijft laag, maar door de zon ziet de wereld er weer een stuk vriendelijker uit. We gaan dus niet relaxen in het hotel, maar besluiten om de auto weer vies te maken in Capitol Reef NP. De rotsen in dit park zien er prachtig uit na de regen en ook de late namiddag zon helpt daar natuurlijk bij. We rijden nog een dirtroad waarna de auto van zilverkleurig naar zilverkleurig met een rode gloed gaat en waarbij de kleilaag nog wat wordt aangedikt.

Monique maakt nog een stel foto's voordat we besluiten dat het nu echt tijd wordt om naar het hotel te gaan en wat te gaan eten.

Ik had gelezen dat er van de 7 restaurants, 1 heel goed restaurant is in Torrey. Nadat ik online de naam had opgezocht, gingen we op zoek. Nou, zitten alle zaken aan Main Street en Main Street is misschien 1 mile lang, maar Cafe Diablo hadden we nog niet eerder gezien.

We kwamen binnen in een vrij klein restaurant, waar het ontzettend druk was. Maar gelukkig voor ons was er nog net een tafelje. We kregen als voorgerecht tapas van het huis. Erg lekker, waarbij wel mijn *** in de fik stond van de jalopenopeper! Ja, die was echt heet en dat was me verteld! Maar ja, eigenwijs he?! Monique lag gestrekt toen ze mijn gezicht langzaamaan rood aan zag lopen, maar zij kwam ook nog aan de beurt...


Vervolgens hadden we allebei nog een voorgerecht wat om te smullen was. Monique kreeg wat hapjes waarvan er eentje ook heel heet was! Dus stond ook haar *** in de fik! Het hoofdgerecht was niet te evenaren en daarna kwamen de desserts! Ohohoh! Veel te veel, maar wat was dat allemaal lekker! Het gebeurt niet vaak, beter gezegd nooit, maar wij hebben dit keer persoonlijk de hoofdkok bedankt voor het lekkere eten!

2 opmerkingen:

Hes zei

Wat een heerlijke blog weer!!! Enne... het water loopt me in de mond zeg!!! Jammer genoeg geen optie voor onze eet-dates ;-) Moeten we het toch bij de pizza's van Il Pozzo en de clubsandwich van de Colonie houden.. Hahahaha!

Anoniem zei

Waar zijn de foto's nou?????

Monique