zaterdag 26 september 2009

Valley of Fire State Park, Lake Mead en cocktails!

Vanmorgen waren we weer laat op. Heerlijk liggen die bedden hier en gelukkig is alles wat we willen doen redelijk dichtbij. Dus staan we lekker later op.

We eten en drinken weer wat in het Encore café en gaan daarna naar de auto. We hebben iedere keer geluk en vinden een plekje dichtbij de uitgang. Voor je het weet moet je een pokke end lopen om je auto op te halen. Dat hoeven wij dus niet. Als we de garage inlopen zien we ‘m direct staan. En ja, deze garage is godzijdank overdekt. Ze verwachten nl. het record qua temperatuur te kunnen breken. Iedere dag kijken we op weather channel wat het weer in Vegas en in Phoenix gaat doen. En da’s niet mis. Dit weekend komen de temperaturen in Phoenix boven de 100 graden. Pffff… blij dat wij dan weg zijn.

Langzaamaan rijden we via de Strip naar Valley of Fire State Park. Dit park is niet zo heel groot, vandaar dat we daarna richting Lake Mead Recreational Park willen. Misschien kunnen we nog even pootje baden.

We rijden naar de uitzichtpunten en bij Mouse’s Track gaan we een stukje wandelen. Het pad is zo’n 0,8 mile en lijkt goed te doen. Godzijdank besluiten we een flesje water mee te nemen, want het is heet! Heel heet! Maar het pad is vrij gelijk, dus geen problemen.
Monique moet natuurlijk weer foto’s maken van alle petroglyphs, oftwel rotstekeningen. De rotsen staan hier vol mee! Heel apart om te zien. En dit zijn echte originele tekeningen.
Bij Mouse’s tracks ben ik aan het eind van de trail gekomen en wacht ik op Monique. Er loopt nog een ander stel die mij vriendelijk gedag zeggen in het engels. Dan hoor ik de jongen tegen zijn vriendin zeggen in het Nederlands "Anne, wacht effe, deze mevrouw (ahum, ben ik dat?!?!) gaat een foto van ons nemen, alleen weet ze dat nog niet.". Eh… fout dus. Nu weet ik het wel. Ik doe alsof ik gek ben, want ik wil nooit foto’s van anderen nemen en loop een stukje terug. Fout! Ik word alsnog aangesproken, in het engels, en antwoord in het Nederlands. Tja, altijd voorzichtig zijn met wat je zegt, want die Nederlanders zitten overal! Ik ook. En ik heb duidelijk geen kaaskop, want iedereen begint altijd in het Engels tegen mij.
Ik vertel ze op Monique te wachten, tenslotte is zij de fotograaf in de familie. Na fotootje klik gaan zij weer weg en wordt Monique opnieuw gevraagd om een foto van, dit keer, een Amerikaans stel te nemen. Het kind is er maar druk mee, maar ja, dat krijg je ervan als je een dikke camera om je nek hebt hangen! Want als we terugkomen wordt ze nog tweemaal gevraagd om foto’s te nemen.

We gaan langzaamaan weer verder en rijden voor we het weten het park weer uit, maar we willen nog naar één punt. Dat punt hebben we natuurlijk gemist en ligt een paar mile terug. Dus draaien we om en gaan naar Rainbow point. Net een kleurenpalet. Erg mooi.

Hierna gaan we naar Lake Mead, maar net als de vorige keer zien we in de verte een heel klein beetje water. Er moeten hier stranden zijn, maar waar die toch zijn? Geen idee!

Uiteindelijk besluiten we om weer terug te gaan richting Vegas en nog wat te gaan shoppen. Dat moet hier, want er zijn teveel leuke winkels. Als we bij de mall aankomen, zie ik een Dooney & Bourke winkel. Zij maken tassen in alle vormen, kleuren en maten en zijn duur! Maar ik vind het een erg leuk merk. Ik zie twee prachtig mooie tassen, waarvan ik er een van Monique moet kopen, want volgens haar staat mijn naam er op. Toch besluit ik om weer naar buiten te gaan. Nog even over denken, want ik vind het echt veel geld. Wel leuk en fijn is dat het ook hier uitverkoop is en er gaat nog 30% korting af van de twee tassen waar ik tussen moet kiezen.
We lopen een rondje, drinken een bakkie leut en gaan weer verder. Als we bij het eind zijn, gaan we toch de winkel weer in. Een verkoopster roept luidkeels door de winkel "You’re back!" en denkt waarschijnlijk "Mooi, daar zit een koop aan te komen!". En inderdaad, uiteindelijk kies ik een tas en ga afrekenen. Eindelijk is mijn zoektocht voorbij…

Hierna is het geld op en gaan we snel terug naar het hotel. We frissen ons op en pakken de auto weer om richting het MGM te gaan. We parkeren de auto bij ons oude vertrouwde Monte Carlo en gaan daar naar binnen op zoek naar de Italiaan. Daar hebben we 2 jaar geleden lekker gegeten. Alleen is dat restaurant er niet meer. Er zit nu iets jong, hip en trendy en aangezien Monique niet jong meer is en wij beiden ook niet hip en trendy (meer) zijn, besluiten we om naar het buffet te gaan.

Hier proberen we weer van alles en besluiten we om ook de sushibar uit te proberen. Een tijd geleden hebben Hester en ik een sushi workshop gehad en dat was niet zo goed bevallen, zeg maar. Hes heeft onlangs nog een sushi geproefd en vond het zowaar lekker. Dus kon ik niet achterblijven. En inderdaad, dit smaakte beter dan de door mijzelf in elkaar geflanste sushi!
Hierna gaan we nog even naar de MGM, waar we opnieuw onze ogen uitkijken. Dit casino verandert om de haverklap de casinovloer. Dus het is altijd leuk om een kijkje te nemen.

Als we hier geweest zijn, lopen we langzaamaan weer terug naar de auto en gaan op weg naar het hotel. Het is onze laatste avond hier en die moet natuurlijk in stijl worden afgesloten. Aan de eenarmige bandiet, dus! Maar eerst gaan we een cocktail drinken in de Encore bar.

Anderhalf uur later lopen we naar de kamer, zonder ook maar een kwartje vergokt te hebben. Het geld dat we normaal gesproken wegkeilen in de automaten, hebben we nu opgedronken. Die mojitos en margaritas zijn te goed!

Het wordt eentonig, maar helaas... nog geen foto's. Die volgen asap.

Geen opmerkingen: